بررسی فرق بچه های آی وی اف با طبیعی

زمانی که زوجین با علائم ناباروری به پزشک مراجعه می کنند این مسئله و سوال همواره ذهن آنها را به خود مشغول می کند که آیا در صورت انجام آی وی اف برای درمان ناباروری می توانند جنین سالم و کودکان باهوش و طبیعی داشته باشند.

محققان و پژوهشگران در این مورد تحقیقات گسترده ای انجام دادند و با قاطعیت اعلام می کنند که بچه های متولد شده با روش آی وی اف هیچگونه تفاوتی با کودکان طبیعی ندارند.

این کودکان از نظر ژنتیکی، فیزیکی، ضریب هوشی و ظرفیت ذهنی هیچگونه کمبودی نداشته و هر دو دسته تمامی ژن ها و ویژگی های خود را از والدین به ارث می برند.

بارداری با روش آی وی اف یک روش لقاح مصنوعی شناخته می شود که تخمک ها در محیط آزمایشگاه و خارج از بدن مادر با اسپرم ترکیب می شوند و لقاح اتفاق می افتد.

اما در یک بارداری طبیعی این فرایند در محیط رحم انجام می شود و رشد اولیه جنین بلافاصله بعد از لقاح تخمک و اسپرم در رحم مادر آغاز می شود.

در روش آی‌وی‌اف بعد از تکمیل لقاح تخمک و اسپرم، نطفه به رحم مادر انتقال داده می شود و این فرایند به گونه ای است که تخمک مستقیماً به رحم وارد می شود و نیازی نیست که مسیر لوله های فالوپ را سپری کند.

در حالی که طی کردن لوله های فالوپ یکی از مسیرهای اصلی برای تخمکی است که به طور طبیعی و در رحم مادر بارور شده است.

اساساً تنها فرق بچه های آی وی اف با طبیعی که وجود دارد نوع لقاح آنهاست و با اطمینان می توان گفت که این دو حالت باعث ایجاد تغییرات ژنتیکی در جنین نمی شود و همه چیز کاملاً طبیعی و مطابق با یکدیگر خواهد بود.

همانطور که می دانید در بارداری طبیعی بعد از اینکه تخمک از تخمدان ها آزاد می شود اگر اسپرمی در مسیر وجود داشته باشد، برای بارور کردن تخمک کافی خواهد بود و در نتیجه لقاح و بارداری اتفاق می افتد.

این مسیر برای افرادی که آی وی اف انجام می دهند کاملاً متفاوت است.

برای اینکه زوج نابارور بارداری سالمی را تجربه کنند مهم است که ابتدا تخمک از تخمدان های زن خارج شود و سپس در آزمایشگاه با اسپرم هایی که از پیش دریافت می شوند ترکیب شده تا جنین شکل بگیرد.

مراحل مقدماتی بارداری با روش ivf در محیط آزمایشگاه چند روزی طول می کشد.

بعد از اینکه لقاح انجام شد و جنین رشد خود را آغاز کرد تخمک بارور شده از محیط کشت آزمایشگاهی به رحم مادر انتقال پیدا می کند.

نکته مهمی که در مورد تفاوت تشکیل جنین با روش ivf و طبیعی باید بدانید این است که در روش ivf احتمالاً جنین با خطرات بیشتری مواجه می شود.

مطالعات نشان می دهد که احتمال ایجاد زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد هنگام تولد برای نوزادان ivf بالاتر از نوزادان طبیعی است.

ضمن اینکه ممکن است بانوان بعد از بارداری با روش آی وی اف متوجه چند قلوزایی شوند که این مسئله کاملاً شایع است.

در نهایت باید گفت که کودکان حاصل ivf یا کودکان متولد شده با روش طبیعی هر دو توانمند و سالم هستند و مهم است که مادر با وجود بارداری با هر روشی مراقبت بارداری را جدی گرفته و تا پایان بارداری و زایمان این مراقبت ها را با حساسیت زیاد انجام دهند.

مقایسه مراحل رشد جنین های طبیعی و جنین حاصل از آی وی اف

با توجه به موفقیت زیاد روش های درمان برای بهبود ناباروری همه ما اطلاعاتی کم و بیش در مورد ivf داریم و می دانیم که در این روش درمانی برای بهبود ناباروری زوجین می توانند با لقاح خارج از رحم یک بارداری طبیعی را تجربه کنند.

یکی از مهمترین تفاوت هایی که برای جنین طبیعی و جنین آی وی اف وجود دارد محل لقاح آنهاست.

در لقاح طبیعی و مصنوعی مکان و نحوه انجام فرایند بارداری کاملاً متفاوت است، در بارداری طبیعی لقاح در بدن زن انجام می شود و به طور خاصی در لوله های فالوپ این فرایند آغاز می شود.

پس از آزاد شدن تخمک از تخمدان ها اسپرم هایی که در داخل رحم قرار گرفته اند به سمت لوله های فالوپ حرکت کرده و این فرایند طبیعی منجر به تشکیل جنین می شود.

این اقدامات با تفاوت های چشمگیری در مورد لقاح مصنوعی اتفاق می افتد.

لقاح خارج از بدن به این معناست که در یک محیط کنترل شده آزمایشگاهی تخمک‌ ها و اسپرم ها با یکدیگر ترکیب می شوند و مراقبت های تخصصی انجام می شود تا جنین تشکیل شود.

در نتیجه اگر شرایط تحت کنترل باشد پزشک جنین تشکیل شده را بعد از چند روز از محیط آزمایشگاه به رحم مادر منتقل می کند.

تفاوت دیگر بارداری طبیعی و بارداری با روش ivf احتمال چند قلو زایی است.

در بارداری طبیعی زمانی احتمال چند قلوزایی وجود دارد که شرایط ژنتیکی و تعداد تخمک های آزاد شده در هر چرخه قاعدگی متفاوت با دیگران باشد.

به عنوان مثال هر چقدر سن مادر بالاتر باشد و فرد تجربه آزادسازی چندین تخمک را در هر چرخه قاعدگی داشته باشد احتمال چند قلوزایی افزایش پیدا می کند.

اما این مبحث در مورد روش ivf کاملاً شایع بوده و دور از انتظار نیست.

پزشکان برای موفقیت در این روش درمان ناباروری معمولاً چند تخمک را به طور همزمان برای باروری خارج می کنند.

در نهایت برای اینکه شانس بارداری افزایش پیدا کند، چند جنین به رحم منتقل می شود تا شانس باروری در زوجین نابارور افزایش پیدا کند.

گاهی اوقات شرایط مادر و رحم به گونه ای است که چند تخمک به روند رشد خود ادامه می دهند و بارداری چند قلویی اتفاق می افتد.

به طور کلی می توان گفت که احتمال چند قلوزایی در روش ivf نسبت به روش طبیعی بسیار زیاد است.

هر چند که این فرایند می تواند تاثیری بر سلامت مادر و نوزادان داشته باشد و احتمال ایجاد زایمان زودرس و وزن کم نوزاد را به همراه دارد.

تفاوت دیگر روش آی وی اف و بارداری طبیعی در وزن نوزادان هنگام تولد است.

معمولاً نوزادانی که به طور طبیعی متولد می شوند محدوده وزنی بین ۲/۵ تا ۴ کیلوگرم را دارند که البته وزن آنها بستگی به سلامت مادر، تغذیه و ژنتیک دارد.

در مقابل بچه هایی که با روش ivf متولد می شوند به طور متوسط وزن کمتری داشته اما از نظر جسمی کاملاً سلامت هستند.

تفاوت دیگر بچه های آی وی اف با روش طبیعی در محتوای ژنتیکی آنهاست.

معمولاً تفاوت محتوای ژنتیکی کودکانی که با روش آی وی اف و روش طبیعی متولد می شوند بسیار ناچیز است زیرا هر دو نتیجه لقاح تخمک و اسپرمی هستند که از والدین آنها گرفته می شود.

بنابراین می توان گفت که این کودکان از نظر ژنتیکی شباهت کاملی به پدر مادر دارند.

اما اگر در مواردی پزشک علت ناباروری را عدم سلامت تخمک یا اسپرم بداند روند ivf با تخمک یا اسپرم اهدایی ادامه پیدا می کند.

به همین دلیل می توان گفت که فقط در این شرایط است که ممکن است کودکان متولد شده با روش آی‌وی‌اف با یکی از والدین خود کمی تفاوت داشته باشند.

برخی از افراد به اشتباه تصور می کنند که ضریب هوشی بچه‌ های آی‌وی‌اف با کودکان متولد شده با روش طبیعی متفاوت است.

مطالعات مختلف نشان می دهد که هیچ تفاوت معناداری در میانگین ضریب هوشی بچه های آی وی اف با طبیعی وجود ندارد.

عوامل مهمی مثل سن والدین، شرایط محیطی، کیفیت مراقبت های پیش از بارداری و پس از زایمان سزارین همگی از جمله مواردی هستند که بر رشد شناختی و ضریب هوشی کودکان تاثیرگذار خواهد بود.

این مسئله هیچ ارتباطی به نحوه بارداری نخواهد داشت.